dinsdag 24 november

Gisteren is de dag goed verlopen, alhoewel het soms wel moeizaam is om alle patiënten die voor die dag gepland zijn ook daadwerkelijk te opereren omdat sommige er gewoon niet zijn. Dit verloopt minder goed dan vorig jaar. Soms komen ze helemaal niet, of denken dat ze op een andere dag geholpen worden of komen ze en dan zijn ze nog niet gescreened met een foto en bloedonderzoek. Uiteindelijk komt het meestal wel goed in de loop van de dag, maar wij willen graag de tijd maximaal benutten. Hier gaat het nu eenmaal anders en dat moet je accepteren en loslaten. Als je om iets vraagt of je wil iets geregeld krijgen dan gaat dat niet naar 1 keer, daar moet je echt tot 4 keer toe navragen en dan nog.......het is geen onwil hoor maar wij zijn nu eenmaal gewend om dingen zelf te regelen en er achteraan te gaan, hier zijn ze veel afwachtender.
Helaas heeft het kitten Marlon het niet overleefd, was te zwak wat we helaas wel verwacht hadden. Nu heeft hij een mooi plaatsje gekregen achter de CSA ruimte, voorzien van bloemetjes en een kruisje. Nejo heeft daarvoor gezorgd. Hier zullen ze wel denken die gekke Nederlanders en lachen ze ons uit denk ik.
Direct na het werk reed Marlon nog even met ons langs een winkel die helemaal voorzien is van kerstartikelen, echt over the top van kitscherig. Daarom wel grappig om te zien. Overal in stad zie je al kerstbomen en kerstverlichting. Kan er nog geen kerstgevoel bij krijgen in deze temperaturen.
Daarna kwamen Albert, wethouder, en zijn vrouw Annemarie bij ons eten,
het was hun laatste avond, vandaag zijn ze weer naar Nederland terug gevlogen. Leuke vriendelijke mensen, die echt ook veel gezien en geleerd hebben van Ambon, echt de moeite waard om het dagelijks verslag van
Albert te lezen om de website van de gemeente Vlissingen.
Nog een afscheidsdrankje bij hun in het hotel, en een groepsfoto.
Vandaag weer een moeizaam begin, sommige patiënten zijn er niet of juist
diegen die pas aan het einde van dag aan de beurt zijn omdat ze boven op de OK geholpen worden en daar kunnen we pas halverwege de middag terecht.
We zijn toch tot 19 uur bezig dus de dag is aardig gevuld. We hebben nu ongeveer 60 ingrepen gedaan, soms 2 bij dezelfde patiënt.
Als team hebben we het gezellig onder elkaar, de sfeer is goed, toch wel belangrijk als je zo intensief samen werkt, we helpen elkaar daar waar het kan.
We eten weer thuis in het hotel, dit is toch wel ideaal, het eten komt dan wel van Sari Giruh, maar je hebt dan geen last van de harde live muziek die daar is....
Morgen alweer woensdag, de tijd vliegt voorbij.